شما در پايان نوشته ات شعري از سهراب گذاشته اي . روحيات شما با سهراب خيلي نزديکه . سهراب هميشه برفراز زمين پرواز مي کني و از آن بالا فقط زيبايي ها را مي بينه . در کتاب مسافر هم کاملا ايين نکته را مي شه ديد و شما هم همين کار را کرده ايد . در واقع روح بلند و پاک تو ، اوج گرفته . اگر هم عيبي در زبان تو وجود داره نيز مي شه به مرور و با مطالعه اونو برطرف کرد . درود بر تو .